We hadden er op een gegeven moment een overnachting in een lodge. Het vinden van die lodge alleen al was een avontuur op zich. We reden richting vliegveld en die weg moesten we 35 kilometer volgen, en een weg rechts inslaan. Wij rijden. 35, 36 , 37
kilometer, maar geen weg naar rechts gezien. We reden al een poos op een onverhard pad en er kwam maar geen einde aan. Wij keren en terug rijden naar het punt waar het onverharde pad weer asfalt was. Dit moest wel de juiste weg zijn..
Wij nog een keer
diezelfde weg op en heel goed kijken, en ja wel hoor daar was de bewuste weg! Wij die weg in. Nu opzoek naar alweer een weg naar rechts.. We reden alweer op een onverhard pad en kilometers tikten weer aardig op. Zaten we nu wél goed??
Tig kilometers
laten was de 2e rechts af weg daar, en werd de rest van de route naar de lodge nu aangegeven.
Zo kwamen we aan bij die lodge, echt in the middle of nowhere.
Het was een mini vakantiedorp, met alle huisjes van hout. Er stond een hoofdverblijf
voor het diner, en op een 1e verdieping bevonden zich vele kamers met slaapplaatsen. Na het diner (waarbij er kennelijk rekening was gehouden voor een heel weeshuis) kregen we een rondleiding in dit bijzondere verblijf..
Een ander verblijf was er, met
daarin een paar slaapvertrekken, een bruidsuite, een sauna en alles was gebouwd van hout. Het was basic, maar heel knus.
De lodge lag pal aan een klein meertje, en op een paar meters verwijderd van de grenszone met Rusland.
Het was er muisstil.
Dit verblijf had wel wat en we vonden het jammer dat het maar voor één nacht was..
De rendieren konden zomaar aan je raam van de slaapkamer komen snuffelen.
Na de rondleiding kregen we nog wat foto's van de
lodge te zien, en wat filmpjes.
Na het ontbijt (waar ook alweer klaar stond voor een heel weeshuis) gingen we weer op pad.
Op een gegeven moment zagen we enkele rendieren voor ons midden op de weg. Wij er met de auto achteraan. Het bleek een enorme
kudde te zijn, van wel meerdere 100-en, ze renden voor ons uit; we waanden ons net de kerstman!
Achter ons verscheen nog zo'n kudde op de weg.
Dit was gaaf! Het werd zo wel een 1000 tal.. De kudde liep de weide in en konden wij met de auto gemakkelijk
passeren..