Majoor Bosshardt (1913-2007), een officier van het leger des heils. Vanaf 1932 werd ze heil officier.
Alles was bij de majoor "in dienst van God" en bracht zij de strijdkreet aan de man, en voor iedereen had ze altijd een goed woord over. Zij werd een bekende Nederlander en zij was dan ook een graag geziene gast in menig TV programma, zo versleet zij een
strijd kreet aan Hans Wiegel (!) en waste zij de rug van Herman Brood in Villa Felderhof. Ze verbaasde zich over haar bekendheid, was het zo bijzonder?
Waar zij ook kwam, haar werkterrein was op en rond de wallen, ze was nooit bang dat iemand haar iets zou aandoen. Over niemand sprak zij een oordeel uit, al waren er groepen waar de Bijbel mogelijk wel een oordeel uitspreekt. Bij de Paul de Leeuw had zei
ze dat ook homo's een schepping van God waren, zij sprak van een "bakfout", buitengewoon ontwapenend. Zij was er voor de mensen en probeerde iedereen te laten zien dat Gods liefde er voor iedereen was.
Ook op hoge leeftijd bleven de verslaggevers maar langs komen. Ze snapte niet waarom "ik heb toch geen mooie krullen?" In haar laatste levensjaar kon ze niet meer naar buiten, gelaten accepteerde ze ook die verandering, wel hoopte ze nu "dat het einde niet
lang meer zou duren". Ze was niet bang voor de dood. De dood was slechts een nieuw station, ze zou van het aardse overgaan naar iets anders, in de eeuwigheid met God. Ze hoopte dat ze een aartsengel zou worden, om de andere engelen te ontlasten. Haar gevoel
voor humor verloor ze niet. Ze zei op haar laatste verjaardag tegen de verslaggevers "als jullie koekjes willen, pakken jullie ze maar. Ik mag geen zout, geen suiker, geen vet. Eten jullie de vette koekjes dan maar op!".
"Mensen worden na hun overlijden een sterretje", geloven velen. Majoor Bosshardt zal een prachtige Avondster zijn, schitterend en zeker niet alleen. Van haar weet ik werkelijk niets wat omstreden is. Daardoor is zij, terecht, een icoon.