2e deel uit een reeks recensies van de auteur Kathleen McGowan.
In het Jezus mysterie wordt ontdekt dat Jezus zélf een evangelie heeft geschreven, het boek der Liefde, het Libro rosso. Uiteraard staat de zoektocht naar dit werk centraal.
Het werk was voor het laatst gezien bij de Katharen, een groep die door de kerk altijd is vervolgd want het boek der Liefde mocht niet geopenbaard worden.
In het boek staat, wat het verleden betreft, de middeleeuwse Mathilde van Canossa
centraal. Zij stond op om haar gebied te beschermen. Destijds was een rol als deze voor een vrouw zeldzaam. Zij kreeg een relatie met de toenmalige paus Leo. (Er is een bestaande briefwisseling tussen die 2 die meer verhult dan alleen een vriendschap) Mathilde
is net als Maureen (de hoofdpersoon in het boek, en in het heden) een afstammeling van Maria Magdelena. Mathilde maakt kennis met het Libro rosso.
Het boek der Liefde is een belofte, een voorspelling ook dat Jezus' liefde met Maria Magdelena,
steeds zal terugkeren in de geschiedenis, een echtpaar/geliefden die in het zelfde teken staat als Jezus en Maria. "De tijd keert weder", heel mooi bedacht.
Een speciale is er weggelegd voor de kathedraal van Chartres, in de kathedraal
bevindt zich een labyrint. Voorheen dacht ik bij een labyrint aan een doolhof, zoals uit d emythen. Op Kreta bevond zich een labyrint, daarin woonde de verschrikkelijke minotaurus (half mens, half stier, een god) waaraan mensen geofferd werden. Ariadne wist
in en uit het doolhof te komen middels het spannen van een draad. Maar in een labyrint bevindt zich het hart van het labyrint en ontstaat een kerkelijke betekenis: een zoektocht naar de eigen identiteit. Het zijn de diepere lagen die het boek interessant maken.
McGowan adviseert om het boek meerdere malen te lezen. Mijn teller staat nog op één, ik hoop al haar 3 boeken nog een keer te lezen.