In 1932 publiceerde schrijver Aldous Huxley zijn roman Brave new world. Die titel is vertaald verschenen onder de namen 'Het Soma paradijs' en 'Heerlijke nieuwe wereld' maar wordt nu ook gedrukt met de originele titel, Brave new world.
De roman wordt gekenmerkt als een science fiction roman, waarin de Aarde is veranderd in een utopische wereld. Vanuit een wetenschap wordt alles bestuurd. Zaken als liefde, trouw, gezinsleven en godsdienst bestaan niet meer. In laboratoria wordt het leven
gecreëerd. 96 soorten individuen worden gemaakt op haast zakelijke wjze en worden voor verschillende soorten wrek ook types geschapen
voor dat werk.
Slechts op een paar eilanden, zoals Ijsland, is dit regime er niet. Er zijn nog plaatsen in de wereld waar een 'reservaat' is en waar mensen leven op de ouderwetse manier.
In het totalitaire systeem hoort iedereen gelukkkig
te zijn, rimpels in het water horen niet getolereerd. Iedereen kan sex hebben met iedereen. Verliefdheid wordt als pronografisch betsempeld.
Bernard Marx is niet gelukkig en op de 'ouderwetse' manier verliefd op Lenina. Samen maken zij een reis naar een
reservaat en ontmoeten de 'wilden' John en zijn moeder Linda. Bernard neemt de 2 mee naar zijn wereld. Het moge duidelijk zijn dat dit leidt tot de botsting van de 2 werelden en dit niet goed zal gaan.
De roman werd in verschillende landen
verboden. Het boek wordt gezien als één van de eerste romans over genetische manupilatie en werd destijds als schokkend ervaren. Met de mogelijkheden van de medische wereld vandaag, staat de roman minder van ons. Stompt de identiteit van de mens
hiermee af, nu zoveel techniek mogelijk is?
Huxley schetst een steriele wereld, waarin je niet wilt leven. Het ervren van de impulsen van het leven is uitgehold, en spanningen - ook positieve - zijn verdreven. De perfectie is een 'non' perfectie. De roman
is daardoor vooral een meeslepende. Terecht belandt het boek nu in de Modern Library's lijst van 100 beste Engelstalige romans.