In het boek Brug der zuchten, van Richard Russo, tekent Louis Lynch, bijgenaamd Lucy, zijn levensverhaal. Hij schrijft vanuit het heden waarin een reis naar Italië aanstaande is; honkvast als Lucy is, heeft hij echter nog nooit gereisd. Daarnaast
schrijft Lucy ook over zijn verleden.
Een aantal keer wordt het boek ook vanuit Noonan geschreven, ook wel Bobby genoemd, een vroegere huisvriend van Lucy.
Lucy's vader beheerde vroeger een winkel. Deze winkel wordt
nu door Lucy beheerd. Zowel Lucy als zijn vader, zijn wat onzekere maar sympathieke personen, beiden wat simpel van geest, honkvast, ze willen de wereld zien alsof in het hun winkel is, veilig en nooit gebeurt er iets. Het is naïef om zo te denken, maar
aan andere kant lijkt de wereld naar dit soort mensen te snakken.
De vriendschap van Noonan en Lucy is een vreemde: deze komt vooral van Lucy af en niet van Bobby. En toch treffen ze elkaar toch steeds weer. Het gaat in dit boek om relaties.
Relaties met hun vader, moeder en andere personen. Lucy krijgt een relatie met Sarah, met wie hij ook trouwt. Eerder voelde Sarah zich ook aangetrokken tot Bobby. Ooit tekende ze de winkel met Bobby erin.
Ik voelde sympathie voor de familie Lynch, warmte
voor de winkel. Ik wil zelf die winkel ook wel binnen stappen en mij veilig wanen in die zaak.
Russo weet op een knappe manier dit boek te schrijven. Zonder dat er nou heel veel gebeurt, leest het prettig en is het niet saai. De wereld is nou eenmaal groter
dan de winkel, en is niet iedereen even sympathiek als Lucy en zijn vader..