De kreet bibliotheek der vergeten boeken heb ik uit een boek (hoe kan het ook anders).
Het is uit "de schaduw van de wind" van Carlos Ruiz Zafon. De hoofdpersoon wordt door diens vader, een boekhandelaar, meegenomen naar het oude centrum van Barcelona.
In een huis bevindt zich het Kerkhof der Vergeten boeken. De jongen mag een boek uitkiezen. Het boek zal zijn leven veranderen en is het boek met zijn leven verweven...
Toen ik september definitief verhuisde kwam in Epe, op zolder, de "bilbiotheek", een
bekroning op de verhuizing, van al zoveel jaren lezen en zo veel boeken..
Welk boek mag er niet vergeten worden, en waarom?
Graag wil ik reacties van jullie.
Ofschoon er meerdere boeken hiervoor in aanmerking komen, kies ik voor Paula, van
Isabel Allende.
Aan het sterfbed van haar dochter, deelt Isabel al haar geheimen met haar dochter. Haar leven, haar boeken, de gebeurtenissen in Chili, alles passeert. De wijze waarop Allende het schrijft is meeslepend.
Allende's dochter kwam te
overlijden door gevolgen van een auto ongeluk.
Toen ik de passage las over het overlijden van Paula stond het huilen mij nader dan het lachen.
Daarom mag dit boek niet vergeten worden!