Mooi boek geschreven door een verhalen verteller, iemand die op een mooie wijze een verhaal vertelt. De schrijver van het boek noemt zich Ravelli, en zijn echte identiteit zijn in "nevelen gehuld."
Peter Wanders is geïnteresseerd
in de kerk, hij groeit op in een rooms katholiek gezin. Hij groeit op met een vriendinnetje, Loes, waarmee hij later ook verkering krijgt. HIj mag naar het seminarium voor een opleiding tot priester. Zijn toekomst is veel belovend, omdat hij tot één
van de betere behoort. Peter krijgt een warme vriendschapsband met Andreas. Peter's gevoelens naar zowel Loes als Andreas zijn oprecht, waarmee de auteur lijkt te willen zeggen dat "zoiets niet zou moeten uitmaken."
Natuurlijk kan zo'n vriendschap op
dat seminarium niet goed gaan. Hun relatie wordt ontdekt en beiden worden van het seminarium geschopt.
Peter wil vanaf dat moment zijn emoties, en zijn relatie met God ontlopen.
Peter gaat reizen. Locaties veranderen, plaatsen veranderen.
Een wijinboerderij, een circus, Rome, Venetië. Israël, Frankrijk, Zwitserland.
Ook liefdes, oprechte gevoelens, zijn er wisselend voor vrouwen en mannen.
Peter weet een trucje te leren, hij weet vliegen te vangen met zijn linkerhand.
Hij krijgt een bijnaam/dubbele naam alias conte Paulo Ravelli, een schavuit.
De oorlog weet Peter te overleven dankzij zijn trucje met het vliegenvangen. Peter zit in het verzet en zo vermoordde hij meer Duitsers dan dat hij die een
hand gaf.
Uiteindelijk gaat Peter op zoek naar zijn 2 liefdes uit zijn jeugd en jongerentijd..
Meerdere momenten las ik het boek met ontroering, wat een mooi boek is dit. Peter is een schavuit, maar één die ik in mijn hart sloot.
Dit boek verdient het om gedeeld te worden, ook anderen mogen van dit verhaal vernemen en zelf lezen. Omdat het boek zo mooi is, heeft het boek ook een nadeel: ik had het boek snel uit. Er is een troost: het boek verdient het ook om opnieuw te worden gelezen!