Aan de voorkant van de flap is een jonge vrouw te zien, met kortgeknipt stekeltjes haar. Het moet de schrijfster, de vertelster van het verhaal wel zijn, Nitsa Jasji. In het verhaal
komen nog veel mensen vóór haar, maar Nitsa vertelt. Uit haar mond komt een trechter, waaruit letters komen, letters die vele banen volgen. In en rondom die banen zijn voorwerpen zichtbaar die in het verhaal voorkomen.
Een kersenboom, een
beer – de mascotte van de Olympische Spelen te Moskou – een ballerina, een kopje chocolademelk, een camera, een man op de fiets, een houten engeltje, een papegaai met een boekje in zijn bek, en 2 kleine meisjes, vermoedelijk de zusjes Nitsa en
Daria. Verspreid in die banen ook rode rozen. In en rond de banen, letters, héél veel letters, die de vele woorden vormen van het enorme epos.
Het verhaal begint bij Stasia. Alhoewel, het verhaal
begint nog eerder bij haar vader, een chocolatier die een recept bedenkt voor een lekkere chocoladedrank, op die drank rust echter ook een vloek. Het recept, de chocoladedrank komt diverse keren in het verhaal voor, en vormt een centrum. Ook in de banen van
de woorden, staat het kopje chocolademelk in het centrum.
De diverse banen maken een acht. De acht die voor oneindig staat, de 8 levens, het 8e verhaal, voor Brilka, de nieuwe generatie.
Het familie epos omspant 6 generaties, binnen een eeuw. In die eeuw volgt het verhaal ook de geschiedenis. Het volgt de opkomst en de ondergang van de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie ontstond na 1917 en
viel uiteen rond 1990. Leven in de Sovjet-Unie was geen pretje. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie ontstaan meerdere onafhankelijke staten. De vorming daarvan verloopt echter niet zonder slag of stoot… Er zijn 2 families waarover de roman gaat.
De familie Jasji en Eristavi. Meerdere malen raken de generaties verweven met elkaar.
Het is als een tapijt, waarvan elke draad één leven is. De draden raken
verstrengeld met elkaar en in de wirwar die ontstaat, komt een enorm tapijt tevoorschijn. Al de 8 levens met hun hoop, hun dromen, hun falen, hun angsten. Alles wordt opgedragen aan de nieuwe generatie, Brilka. Zíj is het 8e leven, zíj weerspiegelt de hoop, aan haar wordt de 8 opgedragen. Na héél veel woorden en levens, als het dan zover is en ik omsla naar het 8e leven, waarbij het tot die tijd geen één tel verveelt of de roman te zwaar is, wilde ik ook de volgende baan die 8 omschrijft zelf maken, terug naar de inleiding, terug naar pagina 1, om het verhaal opnieuw te volgen, als start van
de oneindigheid, waar de 8 symbool voor staat…