Eén na laatste aflevering van de reeks zomerartikelen 2013, in de stijl van zomergasten, met in de laatste aflevering de keuzefilm van dit jaar.
Nederland van boven laat ons op een verrassende manier zien vanuit de lucht. Met datavisualisaties
en spectaculaire beelden gefilmd uit helikopters, luchtballonnen, vliegtuigen en satellieten. Met de serie wordt een beeld geschetst van Nederland, haar inwoners en haar activiteiten. In aanvang dacht ik nog wel dat de serie wel niet heel lang zou zijn, maar
dat had ik mis. De serie is 10 afleveringen en is grondig, en een diversiteit aan onderwerpen kwamen in de 10 afleveringen voorbij.
24 uur lang hoe onze dagelijkse patronen en ritmes er uit zien. Soms chaotisch, soms strak geordend. Hoe
en door wie wordt ons land draaiende gehouden? En wat gebeurt er als het mis of bijna mis gaat? Water uit de kraan, de dagelijkse gang naar het werk, mobiele telefoonverkeer.
De haven van Rotterdam laat zien hoe de haven als hongerige muil alle goederen
opslokt en vervolgens getransporteerd worden over de rest van Nederland, ooit een moerassig gebied, nu een plek waar honderden schepen komen vol olie, containers en auto’s.
Geen millimeter van ons land is oorspronkelijk, alles is bedacht en ingericht
door mensen. Het land wordt steeds weer geoptimaliseerd. Is het land ooit af?
Hoe besteden we onze vrije tijd en zijn we wel zo vrij? Tijdens een boswandeling en op Koninginnedag worden we gestuurd.
Wat is natuur wat door mensenhanden is aangelegd?
Hebben we nog wel echte natuur in ons land?
Hoe veilig zijn we vandaag de dag achter onze dijken? De strijd tegen het water gaat onverminderd voort.
Woonwensen. De één wil in de stad wonen, de ander op het platteland.
Ons land
kent ook gevaren. Wie bewaakt de gevaren en daarmee over ons?
Ondergrondse schatten vanuit de lucht. Bijna alles wat we boven de grond zien, vindt zijn oorsprong in de ondergrond. Grondstoffen, vruchtbare bodems, maar ook afval, rioolbuizen en elektriciteitskabels
bevinden zich onder de grond.
In het luchtruim kijken we niet alleen onder ons, maar ook rondom ons.
Het fragment echter, afkomstig uit de eerste aflevering, gaat niet percé over iets van boven bekijken. Het water verbruik
van Nederland kwam daarin aan de orde. Het opstarten bij het opstaan van de mensen, verbruik op het werk, en weer terug thuis. Er was een grafiek met daarin de verwachting van het verbruik de komende dag. Eén dag later werd een grafiek gemaakt met het
verloop over de dag genomen van het werkelijke verbruik, en deze werd vergeleken met de prognose. Wat bleek? De twee grafieken konden over elkaar gelegd worden en toonden geen noemenswaardige verschillen.
Hieruit blijkt dat wij allemaal wandelende
autisten zijn. Autisme is niet iets vreemds, wat afwijkt van de meute, wij zijn het allemaal. Over die constatering wil ik dan wel eens doorpraten..