4e aflevering in de reeks van mijn zomerartikelen met als verbindende thema "wat raakte mij?"
Over de aanslagen in New York is al heel veel geschreven, verteld of gefilmd. Ik schreef er zelf al over, indirect, in een aflevering
van een ander zomerartikel, over het programma Storing. De aanslagen hebben de wereld in meer dan in 1 opzicht veranderd. Destijds waren de gebeurtenissen live op de TV te volgen en zag en voelde iedereen de letterlijke impact. In mijn artikel stelde ik de
vraag: hoe was de impact geweest als de aanslagen niet in New York, maar in een niet westerse omgeving had plaatsgevonden?
De aanslagen te New York vormde de aanleiding tot oorlogen in Afghanistan en Irak. De gevolgen daarvan duren
nog altijd voort en hebben vandaag de dag een gruwelijk karakter.
De wereld is sinds de aanslagen verhard. Nieuws komt in een rap tempo op TV, en er zijjn tegenstellingen gecreëerd, die er eerst niet waren.
Maar daarover gaat dit
artikel niet.
Destijds had ik een plan opgezet om samen met mijn ouders naar New York te gan. Voor mijn vader was dit nog een verrassing. De aanslagen zette een streep door dit plan. Mijn ouders zijn later naar New York geweest, samen
met mijn zus. En ik loste de belofte om naar New York te gaan in, door in september 2015, te gaan, samen met mijn partner.
Ik wil beelden tonen die nog nooit op TV te zien geweest te zijn, namelijk wat beelden die door mijn vader zijn gemaakt
per video, unieke beelden dus, van hun reis.
De foto is van een schildereij, een New York impressie; het Central Park. Een schilderij op canvas, kleurrijk, gekocht van geld wat ik voor mijn 50e verjaardag kreeg. In mijn 50e levensjaar
ging ik naar New York, en mag de naam New York in een reeks van persoonlijke artikelen niet ontbreken.