Keuzefilm uit de 2e cyclus van zomerartikelen, in de stijl van zomergasten, met mijn keuze fragmenten van programma's, muziek, films. Dat is de film Nineteen Eighty-Four, 1984, naar het gelijknaminge boek van George Orwell, de film komt ook uit 1984.
In het verhaal wordt een naargeestig regime neergezet die het heden, verleden en de toekomst beheersen. Het land wordt geregeerd door één partij, en één grote leider, Grote Broer (Big Brother). Elke andere gedachte
dan die van de partij wordt systematisch uitgeroeid. Het is Winston Smith (John Hurt) die zijn twijfel heeft over de gang van zaken en gaat in het verzet. Hij wendt zich tot O'Brien (Richard Burton), secretaris van de partij die ook in het verzet blijkt te
zitten. Hij gaat een verboden relatie met Julia (Suzanna Hamilton) aan, op een locatie waar de partij ze niet gade kan slaan.
Natuurlijk worden de 2 door de partij gearresteerd. O'Brien blijkt dé geheime agent van het regime te
zijn. Eerst zal Smith moeten leren vaststellen dat als de partij zegt dat "2 plus 2 gelijk is aan 5", dat dit ook zo is. En hij zal zijn grootste angst moeten ondergaan, en van Grote Broer gaan houden..
De film kreeg veel kritiek. De voorstelling
was te eenvoudig, het acteren was mager. Men schreef de goede kritieken, die er waren, toe aan het feit dat kort na het uitkomen van de film acteur Richard Burton overleed. Zijn rol in de film werd daarmee zijn laatste filmrol.
Ik zelf
aarzelde destijds of het wel duidelijk genoeg was waarom Smith O'Brien vertrouwde. Ook vroeg ik mij af of het duidelijk was, wat de grootste angst van Smith zou zijn. Destijds zag ik de film in de bioscoop, ik heb de film later nooit meer gezien. Ik ben nu
benieuwd of de film de tand des tijds kan doorstaan, of dat de critici toch gelijk hebben, en we ons beter alleen bij het boek moeten houden. Het boek, immers, doorstaat de tand des tijds wel!