Zoals er in de film The Matrix een fragment zat die destijds als bijzonder gold (zie eerder artikel in deze serie) is dat ook best wel zo met de film Jurassic Park uit 1993. Dit artikel is de 4e aflevering in de 3e cyclus, uit de reeks van
zomercolumns in de stijl van zomergasten.
In een park, wat haast een pretpark voor kinderen moet worden, zijn allerhande dinosaurussen gekloond. De film betekende een doorbraak in de digitale speciale effecten. Voor het eerst kon men bewegende
dieren volledig met de computer voortbrengen. Het resultaat mag er dan ook naar zijn, de dino's zien er zeer knap uit. Er zijn nog 2 vervolgen gemaakt, The lost world en Jurassic Park III. De originaliteit zit nou eenmaal in het eerste deel en daar heb ik
een fragment uit gekozen.
Het is het fragment dat de dino's daadwerkelijk in beeld komen- niet deze foto trouwens-. In de film als een aantal mensen zich net in het park bevinden en dan een brontosaurus zien. Ze zijn nog nauwelijks van
hun verbazing bekomen, als ze verderop, rondom een meertje, een heel koor aan verschillende dino's zien. De camera glijdt over dit tafereel heen, een aflevering van Ja, natuurlijk is hier niets bij.
Direct er aan gekoppeld zou eventueel
een discussie gestart kunnen worden met als thema "hoe ver mag men gaan met klonen, genetische manipulatie. Maar eerst: tonen maar, dit fragment!