Het koninklijk theater Carré was destijds speciaal verbouwd voor de musical Cabaret. De stoelen voor het podium staan bij tafeltjes, op die tafels staan lampen en lijken bij het toneel te horen. Deze opzet en ook de manier van presenteren
heeft men vooral een indruk willen geven hoe het theater, de sfeer, in Berlijn van de 30 er jaren was.
Een Amerikaanse journalist huurde een kamer in een pension en werd verliefd op de zangeres van de Kit Kat Club. De pensionhoudster werd
verliefd op een van haar bewoners. Maar we schrijven 30-er jaren, de opkomst van de NAZI's was een feit.De spreekstalmeester van de club verweeft de optredens met het eigenlijke verhaal. Ara Halici speelde deze rol, en die steelt de show met zijn vele (bi)
sexueel getinte opmerkingen. Hij stak de draak met de opkomende dreiging.
Pia Douwes speelde Sally Bowles, de zangeres uit de Kit Kat club. Ze leekt in deze rol niet kwijt te kunnen wat zij werkelijk kan. Een actrice/zangeres speelde een actrice/zangeres
en allicht was dat te dubbel. Maar ze zingt de sterren van de hemel en in "life is a cabaret" laat ze duidelijk in mimiek zien dat de tekst die ze dan zingt haar moeilijk viel.
Chris Tates speelde de journalist, die hij degelijk neerzette, iemand die
het maar raar vond dat de show in de club maar door moet gaan. Anne Wil Blankers speelde de pensionhoudster en zij deed het ontzettend goed, ze zong duidelijk, en ze zette haar rol krachtig neer. De keuze om vooral de sfeer te willen neerzetten uit die tijd
was er een die goed uitpakt.
Dat maakte de musical Cabaret een goede, mooie musical die de moeite waard was en is om te bekijken!