Naucco was de eerste opera die ik zag.
Achtergrond
De opera Nabucco is geschreven door de Italiaan Giuseppe Verdi in 1842. Van begin af was de opera een succes. Vooral later schreef Verdi veelvuldig dat deze opera een nationalistisch
trekje heeft. Italixeb leefde onder de Bourbons en streefde naar onafhankelijkheid.
Het slavenkoor is overwogen als volkslied. Detail : het slavenkoor is een Weense wals. Het origineel is ingetogen. In voetbalstadions gaat het dak eraf als het wordt gelald.
Het verhaal
De inname van Jeruzalem door koning Nebukadnezar is op hande. De joden bidden tot God o.l.v. profeet Zacharias. Abigail, een dochter van de koning en een slavin, probeert Ismael te verleiden om voor haar te kiezen. Ismael
is echter verliefd op Fenena, de andere dochter van de koning en kiest voor haar.
Nebukadnezar verovert Jeruzalem en de Joden worden gevankelijk naar Babylon gebracht. Fenena keert zich tot het Jodendom.
Abigail wil Nebukadnezar afzetten. In een
poging om dit te voorkomen, wil Nebukadnezar dat hij als een God vereert wordt. Hij wordt door de bliksem getroffen, ven vervalt tot waanzin. Abigail grijpt definitief de mach. Door een list weet ze Nebukadnezar zover te krijgen om het doodsvonnis van de Joden
en Fenena te ondertekenen.
De Joden verlangen terug naar hun vaderland (het Slavenkoor). Priester Zacharias spreekt hen moed in.
In de gevangenis hoort Nabucco de voorbereidingen voor de executies. Hij heeft berouw en bidt tot de God der Joden. Als
door een wonder ontsnapt hij, en kan hij de executies voorkomen. Abigail vergiftigt zich zelf en vraagt Fenena om vergiffenis.
De opera zelf
Vooraf had ik het stuk gelezen, zoals vermeld in de Wikipedia om het goed te kunnen volgen.
Boven het toneel werd de vertaling geprojecteerd, zodat we konden lezen wat er gezongen werd.
De opera werd in een moderne setting neergezet. De tempel werd een bibliotheek. Als mensen hun boeken lazen, was het alsof ze in hun bijbels lazen. De overmeestering
door Nebukadnezar werd gesierd door het ophangen van een zeer groot portret van hem, haast Pinochet achtig.
Door betrekkelijk kleine veranderingen op het toneel, veranderde het decor.
Als Abigail de macht grijpt, dragen zij en de soldaten dezelfde
kledij en krijgt dat best een dictatoriaal tintje.
Vooral 3 rollen denderen over het toneel.
De profeet Zacharias wordt gezongen door de Nederlander Harry Peeters. Hij had een bas als stem, en zong zeer zuiver. Anooshah Golesorkhi zong de rol van
Nebukadnezar. Hij speelde met verve de wisselende stemmingen van de koning. Zijn hoogmoed, zijn val en zijn berouw. Abigail werd gezongen door de Russische sopraan Elena Pankratova. In haar rol had ze het al in haar bol, maar als de macht lonkt denderde haar
stem pas echt over het toneel. Wat een stemmen!
Wat later wordt het Slavenkoor bezongen. Van oorsprong is het een ingetogen nummer. Tekstueel gaat het over het terugverlangen naar het vaderland, het is erg mooi.
Een opera gaat mar door. Er zijn maar
een paar momenten dat het publiek kan applaudiseren. Maar als de opera afgelopen is, barst alles los en worden de uitvoerenden en het orkest in het zonnetje gezet.
Ik vond deze opera niet 'te zwaar', het is redelijk luchtig. Sommige stukken zijn wat 'mars
achtig'. Zo was deze opera een bijzondere ervaring!