In 2009 trad Tina Tuner op in het Gelredome te Arnhem.
Tina Turner had er zelf veel zin in, want ze begon iets eerder. Doordat we net de verkeerde entré hadden gekozen, was het concert al aan de gang toen wij onze stoelen bereikten. Daarna
konden we genieten van de show.
Van meet af aan had ik bewondering voor Tina, hoe doet ze 't? En hoe krijgt ze voor elkaar zo goed als ze er nog steeds uit ziet.. Een paar benen waar velen jaloers op zullen zijn.. Goed, het is duidelijk
dat ze geen 50 meer is, maar 70 zou ik haar toch niet schatten. Voor het concert wordt alles uit de kast gehad, de pruiken, de schoenen, de diverse verkleedpartijen.
Op beeldschermen werd het concert in beeld gebracht, zodat iedereen goed
zicht had. Daarnaast kwamen er ook projecties op de schermen, zoals vlammen, of beelden om een nummer te ondersteunen. Tina liet zich ook ondersteunen door een goede begeleidingsband. O.m. John Miles op de elektrische gitaar, 2 achtergrond zangeressen, en
4 danseressen. Ook een groepje dansers vulden soms wat tijd tussen de nummers, zodat Tina tijd had voor de volgende verkleedpartij. Aan de show werd dan ook niets aan het toeval overgelaten, het was gelikt georganiseerd en de uitvoering was er dan ook naar.
Het werd een greatest hits show, waarin jong en oud konden genieten van Tina's nummers, haar uitstraling, en haar energie; wat een power, wat een stem! En dat na zoveel jaren. Natuurlijk bracht ze river deep mountain high, uit de oude tijd. Dit nummer is
tijdloos. Hup, daar werd de buhne weer omgebouwd en stond de setting klaar voor We don't need another hero (thunderdome) uit de Mad max film, waarin Tina ook een rol had. Ze droeg daarbij dezelfde soort pruik, destijds bestempeld als 'de verkeerde pruik';
de blonde pruik nl.
Daarna pauze en kwamen toch de echte highlights.
Tina begon eerst seated met Help!, waarin ze liet horen hoe goed ze nog kon zingen. I can't stand the rain, Let's stay together. Weer later zong ze een fantastische
uitvoering van Simply the best! Weergaloos! Het publiek kon meedoen met What's love got to do with it. De meiden en kerels mochten omstebeurt "what love.." zingen, en met a special attitude, voorgedaan door podiumbeest Tina.
De stukjes dansers van de
mannen en het voorstellen van de band duurde wat lang, dat was dan het enige minpuntje. Hup! Daar was weer de buhne omgebouwd en kwam er een James Bond achtig toneelstukje en zong Tina golden eye, uit een James Bond film. Het dak ging er af bij Proud mary,
een meezing en meedans nummer wat vooral live zo'n enorm nummer is, een nummer met eerst een rustig begin, om over te gaan in een wild sessie achtig nummer!
Met een brandweerkraan kwam Tina dichterbij de mensen. Boven het publiek zweefde
zij boven de mensen en legde contact met de mensen die verder van haar af stonden. Vanaf de kraan bracht zij Notbush city limits, de uitvoering was fel en lekker, zoals het destijds in de jaren 60 een hit was. Veel later nam Tina dit nummer ook op, toen meer
een disco uitvoering. Live is het op de oude manier een lekker nummer.
Met "Be tender with me baby" nam Tina afscheid van het publiek. Een rustig nummer, een ander type nummer dan haar meeste nummers, maar toch ook echt een Tina nummer. Een heel mooi
nummer om mee af te sluiten, en het enthousiaste publiek uitvoerig te bedanken.
Tina: you're simply the best!