Clive Barker is een auteur, maar ook regisseur, in het horror en fantasygenre. Clive Barker werd geboren in 1952 te Liverpool. Hij begon als schrijver van pure horror romans, een reeks getiteld de boeken van bloed. Deze vielen al op, fans schreven van
hem dat Barker verder ging daar waar Stephen King stopte. De boeken van bloed, zijn bloederige verhalen die niet geschikt zijn voor mensen met een zwakke maag.
Later evolueerde Barker naar een episch fantasy genre, als het ware een kruispunt tussen
horror en fantasy. Barker regisseerde zijn eigen Hellraiser films, een zoektocht naar een kubus in een wel heel andere, mythische wereld waarin pijn tot iets verhevens werd getild. Ik zag een keer een documentaire met wat meer over de achtergrond van deze
reeks. Het verwonderde Barker dat mensen zich in grote getalen naar de sportschool begaven, om zich bezig te houden met de buitenkant van het lichaam, dat deel van het lichaam wat voortdurend in beeld is. Barker houdt hier een spiegel voor, door te laten zien
(letterlijk) wat zich onder die huid bevindt. Dit is niet voor mensen met een te gevoelig karakter; want vleeshaken komen in zijn films rap te voorschijn om te tonen wat er dan onder die huid zit. En een stuk vlees wordt een stuk mens.
Barker leeft
samen met zijn vriend David Armstrong een fotograaf. In één van zijn boeken wordt het treffen met de andere, geheimzinnige, wereld ook beeldend verwoord, zoals een fotograaf dat zou doen. En zo belanden er ook persoonlijke facetten in zijn boeken,
zijn homoseksuele geaardheid, en zijn vriend de fotograaf. In Coldhaert Canyon is het een voormalige Hollywood beroemdheid, die homosexueel is, die echter aan de zelfkant van de maatschappij belandt door een mislukte chirurgische ingreep. Hij maakt kennis
met een wereld met meer van dit soort figuren, die weinig menselijks meer hebben en lijkt hij zich in het voorportaal van de hel te bevinden. (Brr) Maar misschien is dat slechts een metafoor voor de Aarde zelf waarin alles is gericht op schoonheid, en door
vele wantoestand misschien zelf wel al het voorportaal van de hel is, en houdt Barker andermaal een spiegel voor...