Een artikel over barmhartigheid kan niet anders dan beginnen over de barmhartige sameritaan.
"Er was eens een man die van Jeruzalem naar Jericho ging en door rovers werd overvallen. Ze beroofden hem en sloegen hem en lieten hem half dood achter.
Nu kwam daar een priester langs, op weg naar Jericho. Hij zag hem liggen, maar ging met een grote boog om hem heen. Hetzelfde deed een leviet, die daar langs kwam; ook hij ging met een grote boog om hem heen.
Een Sameritaan die op reis was, kwam daar
ook langs. Maar toen hij de man zag liggen, was hij met hem begaan. Hij ging naar hem toe, verzorgde zijn wonden met olie en wijn en verbond ze. Toen zette hij hem op zijn eigen ezel en bracht hem naar een herberg, waar hij voor hem zorgde. De volgende dag
nam hij 2 zilverstukken, hij gaf die aan de herbergier en zei:'zorg voor hem, en mocht u meer kosten maken, dan zal ik u betalen als ik terugkom.'"
Een beeld van de barmhartige sameritaan van H. Wezelaar staat voor het ZKH Dijkzigt te
Rotterdam.
Vanuit een programma van de christelijke hulpverlening ontstonden de 7 werken van barmhartigheid:
- het spijzigen van hongerigen
- het laven van dorstigen
- het huisvesten van vreemden
- het kleden van naakten
- het bezoeken van zieken
- het bezoeken van gevangenen
- Het begraven van de doden
(Noot: maar zet je de 7 in een tegenovergestelde betekenis, dan krijg je de 7 hoofdzonden.)
Vanuit geloof, zowel het Christendom als de Islam ontstond barmhartigheid en ontstond de zorg voor de mens.
Daar waar het geloof nu tot de achtergrond is
gedrongen, en vandaag de dag de zorg een winstgevend iets moet zijn, zou nu een nieuwe tak zorg moeten ontstaan, vanuit een humanisme voor de mensen zorgen..
Maar dat dossier is nog lang niet gesloten...