David Bowie, een artiest met zoveel verschillende songs, maar ook zoveel verschillende
gezichten en genres. In een ander artikel las ik wat David Bowie kon betekenen als merk. Ik vroeg mij af wat dit gegeven zou betekenen bij het zoeken naar een betrekking, als baanzoeker. Dit zou ook een creatie kunnen zijn.
David Bowie, recentelijk overleden, bekend als artiest, maar ook acteur en kunstenaar. Voordat ik over het onderwerp
David Bowie in het zoeken naar een nieuwe baan in ga, ga ik eerste wat eigen muzikale herinneringen plaatsen.
Als jongen zal ik de kreet “meesterwerk” heus niet gebruikt hebben, maar Space Oddity was een nummer wat mij opviel. De gitaar rif was iets wat opviel. Het nummer had iets met ruimtevaart te maken, wat dat kon ik wel
herleiden uit de bijbehorende clip. Ik was wel geïnteresseerd in ruimtevaart, dus dat sprak mij aan. Fame was ook zo’n nummer wat muzikaal opviel, en ook hier zit een gitaar rif in. Later hoorde ik dit soort nummers beter en werden ze alleen maar
nog mooier.
Ik spring naar de tijd dat ik singletjes kocht en van David Bowie
kocht ik Ashes to Ashes. Het had alweer een markante clip, met een clowneske figuur, een Pierrot uitdossing, en in de tekst weer één of andere verwijzing naar de figuur Major Tom (weer uit Space Oddity). Dit nummer kan met andere oren beluisterd
worden na het overlijden van David Bowie. “Ashes to ashes, dust to dus”.
Bowie viel op vanwege zijn apart stemgebruik en geluid. Hij leek een precieze taal uit te spreken, en als hij sprak was het haast of hij al zong. Zang technisch waren er nummers die net “tegen” zuiver aan gezongen werden, en lag zijn kracht
ook in vreemdere nummers, ik noem hier When the wind blows, een nummer in een animatie die gaat over het vallen van de atoombom. In een serie over één of ander onderzoek werd het nummer Golden Years gebruikt.
Een unieke samenwerking ontstond met het nummer Under Pressure, met Queen. Er ontstond een muzikale samensmelting
van stijl en manier van zingen. Nummer technisch is het al eens ontleed, dus dat sla ik in dit artikel over.
In samenwerking met Nile Rodgers werd een andere dimensie gecreëerd, met het album Let’s dance. Het album ging de gehele wereld over, en in de concert reeks die volgde (the serious moonlight tour) vulde Bowie voetbalstadions.
Dankzij de kennis van nu, kan ik nog een ander nummer van weleer denken. Bowie was een
type artiest die haast wars was van seksualiteit en had hij de durf om de clip van het nummer Boys te maken. In het achtergrondkoortje, in de clip, verschenen 3 dames ten tonele, die zich ineens van hun pruik en make up ontdeden en lieten ze zien hoe ze er
werkelijk uit zagen. Bowie maakte het volgens mij niet zo uit wat iemand was, en durfde hij in zijn creativiteit iets te laten zien rondom biseksualiteit.
Op Bowie ’s 69E verjaardag verscheen het album Blackstar. Daarin, zo weten we nu, tal van verwijzingen naar Bowie ‘s overlijden. In de clip van het nummer Lazarus
– alleen de titel al is één en al verwijzing naar de dood – heeft Bowie een lappen masker voor zijn gezicht, met namaak ogen erop, en is al weer een creatie. In het oeuvre van zoveel creaties past deze gewoon óók weer.
Het is apart en daarmee bijzonder.
Met zoveel creaties en gezichten trek ik
de conclusie dat Bowie niet bang was voor verandering. Steeds weer anders, zichzelf opnieuw uitvinden en ontdekken. Dit past als thema in het zoeken naar een baan, de verandering is daar en is een gegeven. Het zou ten onrechte zijn als ik bang zou zijn voor
deze verandering. Volgens mij was Bowie ook niet bang voor verandering. Het nummer wat volgens mij hier past is het Ch-ch-changes. De volledige Nederlandse vertaling kan je vinden op songteksten.
Bowie zing het woord niet in één keer, Changes, maar stotterend. Ch-ch-changes. Hoe zal het stotteren bedoeld zijn? Aarzelend? Of juist
met kracht, het aanzetten tot de verandering?
Changes dateert uit 1971 en staat op de LIP Hunky Dory. Het woord Changes lijkt de vele veranderingen, die nog gaan komen, de vele karakters, aan te kondigen. Bowie zingt I said that time may change me, but
I can’t trace time.
Bowie schreef het nummer terwijl er sprake was van
een persoonlijke verandering. Bowie ’s vrouw Angela, was zwanger van hun eerste kind, Duncan. Bowie was erg opgewonden om vader te worden. Het is dit optimisme wat doorklinkt in Changes.
Het is een reflecterend nummer over de confrontaties aangaan met kritieken, en zelfstandig op pad gaan. Het nummer raakt ook Bowie ’s aantrekkingskracht
in het kader van zichzelf opnieuw uitvinden als artiest.
In een eerder moment
deelde ik Changes in het kader van persoonlijke verandering, en ik ben blij dat ik het nummer toen al deelde. Het is een belangrijk nummer geworden in de verandering, met de zang van Bowie gaat heel veel positieve kracht uit.